PETER HANDKE:
POEMES DE "LA FI DE LA VAGABUNDERIA"
(DAS ENDE DES FLANIERENS)
DES DE FA TEMPS
Gràcies a tu
estic bé
sense tu,
des de fa temps.
EINE ZEITLANG
Danke dir
komme ich gut aus
Ohne dich,
Eine Zeit lang.
L’EDAT D’OR
El rei s’afarta com
un lladre
i el lladre viu com
un rei.
DAS GOLDENE
ZEITALTER
Der König freute
sich diebisch
und der dieb freute
sich Königlich.
El poeta líric és a casa, ben còmde
el poeta èpic va més enllà del turons
l’èpic èpic es desviarà fins als vaixells.
Der Lyriker sitzt
schön im Haus
der lyrische Epiker
geht über die Hügel
der epische Epiker
wird auf die Schiffe verschlagen
DIA EN UN JARDÍ D’ESTIU
A la tarda han caigut un parell de fulles
de les acàcies
i al vespre el llum es gronxava
al menjador buit.
TAGESLAUF IN EINEM SOMMERGARTEN
Am Nachmittag fielen
ein Paar Blätter
von den Akazien
und amb Abend
schwankte die Lampe
im leeren Esszimmer.
Penso, emocionat
tot i que no hi ha
amor,
i et voldria
escriure un poema.
Ich denke begeistert
doch ermangelnd der Liebe
und mochte ein Gedicht für dich schreiben.
Cap comentari :
Publica un comentari a l'entrada